Dostsesi - Stimme der Freundschaft

İnsani bir zaafın ötesinde ruhsal bir bozukluk olarak değerlendirilmesi gereken konudur ‘’ben bilirim’’ sendromu. Bu hastalıklı hali en çok siyaset sahnesinde gözlemliyoruz.

Fransız sosyolog Aron’un tarifiyle; bir kimsenin, bir grubun veya bir hükümetin bir anlayışına, icraat programına veya icraatın kendine siyasa ismi verilir. Siyaset ise, değişik siyasalların çatışma alanıdır.

Komplekslerinden sıyrılmış entelektüel bir akıl, buradaki çatışmanın kuru bir hep benim dediğim olsun davası olmadığını kavramakta zorlanmayacaktır. Fikirlerin çatışmasından kasıt; ortak iyiyi, doğruyu ve güzeli bulma faaliyetidir. Bu, bilgiye dayalı bir mücadeledir. Temel unsuru insandır. Hedefi insan mutluluğudur. Siyasal alanda var olan insanların başarısını maksimize edebilmeleri ancak ortak akılla mümkündür. Zira ortak aklın ışığında büyük hedeflere ulaşılabilir.

Lakin üzülerek tespit ediyoruz ki memleketimiz dahilinde devlet yönetiminden mahalle yönetimine kadar hasbelkader sorumluluk makamında bulunanların otoriter bir siyasal yönetime meylettikleri görülüyor. Bu gayet tehlikeli bir durumdur. Çünkü otoriter/totaliter rejimlerde bir kişi ya da bir zümrenin eleştirilmesi dahi mümkün olmayan mutlak hakimiyeti söz konusudur ve kadim çağlardan beri insanoğlunun dünya üzerine akan kanının/göz yaşının sebebi bu mutlak hakimiyet kurmak hırsıdır, bu hep benim dediğim olsun anlayışıdır.

Bu bazda son yaşanan hadiselere bakıp ülkemizi değerlendirdiğimizde devlet geleneklerimiz ve milli birliğimiz adına endişelenmemek mümkün değildir.

Bu endişemi 12 senedir siyasetle ilgilenen bir siyaset gözlemcisi olarak ifade ediyorum. Kesin inançlı, sürekli düşman üretip, düşmanlıklarla kendini var kılan, cepheleştiren, kutuplaştıran, eleştirilere tahammülü olmayan, kaba ve hoyrat siyaset anlayışının ülkemize zerre kadar katkısı yoktur. Bu anlayış her alanda ciddi tahribata sebep olmaktadır.

Makyavelli’nin yüzyıllar öncesindeki telkinleri paralelinde, olası rakiplerini birbirine düşürüp, uzaktan manzara seyreder gibi kavga seyredip, düşene geçmiş olsun, ayakta kalana helal olsun demek suretiyle durmaksızın yoluna devam edenlerin, bu çarpık zihniyete meşruiyet alanı yaratmaya çalışması siyaset kurumuna olan güveni yok etmekte ve toplumun siyaset kurumundan umudunu kesmesine sebep olmaktadır. Sorunlara çözüm arama alanı olan siyasetten yüz çeviren kitleler çözümü başka alanlarda aramaya itilmektedirler.

Yandaşların çıkarından başkasını düşünmemek, farklı sesleri bastırmaya çalışmak, perde arkasından filmler çevirmek, güç bende sendromuyla intikam projeleri sahnelemek, kuzeyde ayrı, güneyde ayrı, doğuda ayrı, batıda ayrı konuşmak, içerde ceberut, dışarıda uslu çocukları oynamak ve sair tezgahlar yapmak kimseye hayır getirmez. (kendileri dahil)

İktidara sahip olanlar –ya da en azından öyle gözükenler- öncelikle devlet kavramının ne demek olduğunu öğrenmeli ve devlet adamına yakışan olgunluk ve asaletle davranmalıdırlar.

Hep benim dediğim olsun diyerek bırakınız devlet idare etmeyi, kanarya sevenler derneği bile yönetilemez .

Sorumluluk ve uzlaşma kültüründen nasibini almamış, entelektüel birikimi zayıf, çözümün değil sorunun parçası olan yöneticileri seçmek hatasının tekrar edilmeyeceğine dair umutlarımızı hala koruyor ve açıkca bu gidişata, bu düzene, bu anlayışa itiraz ettiğimizi beyan ediyoruz.

Son bir hatırlatma: Saygı ile boyun eğme, sadakat ile köleleşme, demokrasi ile oligarşi arasında ince bir çizgi vardır.

GÜZEL SÖZ : Söylediklerinize dikkat edin, düşüncelerinize dönüşür; düşüncelerinize dikkat edin, duygularınıza dönüşür; duygularınıza dikkat edin davranışlarınıza dönüşür; davranışlarınıza dikkat edin, alışkanlıklarınıza dönüşür; alışkanlıklarınıza dikkat edin değerlerinize dönüşür; değerlerinize dikkat edin karakterinize dönüşür; karakterinize dikkat edin kaderinize dönüşür. (Mahatma Gandhi)