Dostsesi - Stimme der Freundschaft

Bayezid-i Bestamî Hazretleri.

Bir gün tımarhanenin önünden geçiyor.

Tımarhane hizmetçisinin tokmakla bir şeyler dövdüğünü görüyor:-Ne yapıyorsun? Hizmetçi:

-Burası tımarhanedir.

Delilere ilâç yapıyorum.

-Benim hastalığıma da bir ilâç tavsiye eder misin?

-Hastalığını söyle.

-Benim hastalığım günah hastalığı...

çok günah işliyorum…

-Ben günah hastalığından anlamam...

Ben delilere ilâç hazırlıyorum..

Parmaklığın arasından konuşulanları duyan bir deli,(!)

Bayezid-i Bestamî hazretlerine:

-Gel dede, gel!

Senin hastalığının çaresini ben söyleyeyim, diye seslendi.

Bayezid-i Bestamî hazretleri, delinin yanına sokularak:

-Söyle bakalım, benim derdime çare nedir? dedi.

Deli(!) şu ilâcı tavsiye etti:

-Tevbe kökü ile istiğfar yaprağını karıştır...

Kalp havanında tevhîd tokmağı ile döv,

insaf eleğinden geçir, göz yaşıyla yoğur, aşk fırınında pişir…

Akşam-sabah bol miktarda ye...

O zaman göreceksin senin hastalığından eser kalmaz, dedi.

Bu güzel ilâcı öğrenen Bayezid Hazretleri:

-Hey gidi dünya hey!

Demek, seni de deli diye buraya getirmişler, deyip oradan ayrıldı.

Tesekkürler ederim sevgili kardesim Dava,anlamli ve kurtulus yolunu gösteren güzel bir Hikaye.

Güzel olan yada birlikte olmaktan zevk aldığımız insanları sevmek bizim için çok kolay ama bize rahatsızlık veren ya da yanlarında kendimizi rahatsız hissettiğimiz insanları sevmiyoruz. Bizim kadar sağlıklı güzel ya da akıllı olmayan insanların yanından uzak durmayı tercih ediyoruz.
Aslinda herseyden,ders alabiliriz düsünürsek.