Yahudi yerleşimi konusundaki Osmanlının tavrı Osmanlı Devleti,
Filistin’de Yahudi yerleşimini arttırmayı planlayan Siyonist harekete
karşı daima ihtiyatlı bir politika takip etmiştir. II. Abdülhamid,
Siyonizmi siyasal bir sorun olarak görmüş ve Yahudilerin kitlesel olarak
Filistin’e yerleştirilmelerinin İmparatorluk içinde yeni bir
milliyetçilik akımı ya da başka deyişle bir „Yahudi sorunu“
doğurmasından endişe duymuştur. Siyonist hareketin lideri Theodar Herzl
1901 yılının Mayıs ayında II. Abdülhamid’e gelerek, 1492 yılında
İspanya ve diğer Avrupa ülkelerinden gelen Yahudi göçmenlerin Osmanlı
Devleti tarafından kabul edildiğini hatırlatmış ve Filistin’e
yerleşmek için izin istemiştir. Ancak bu talep II. Abdülhamid tarafından
açıkça reddedilmiştir.
Osmanlı Döneminde Filistinde Demografik
yapı Filistin’de bir Yahudi topluluğunun oluşturulması 19. yüzyıl
boyunca yükselen bir seyir izlemiştir. Bu dönemde Filistin topraklarında üç
farklı Yahudi grup bulunmaktadır: İlki uzun yıllar önce bu topraklara
gelmiş olan ve büyük ölçüde bölge halkı ile kaynaşmış bulunan Sefarad
Yahudileridir. Yüzyıl içerisinde parça parça gelen ve daha çok Kudüs,
Safed, Taberiye ve el-Halil gibi bölgelere yerleşmiş bulunan ve yerleşik
bulunan Yahudilerden de uzak durmaya çalışan Eşkenazi Yahudi tabaka, ikinci
grubu oluşturmaktadır. Üçüncü grup ise yüzyılın sonlarına doğru Siyonizm
hareketinin güçlenmeye başlaması ile birlikte bu topraklara göçen
Yahudilerden oluşmaktadır.
____________________
Çarşamba, 24. Nisan 2024 01:48
