AKÇAKENT

09.05.1990 tarihinde ilçe olmuştur. 21 köyü vardır. Toplam nüfusu 15821. şehir (belediye) nüfusu 1448, köylerin toplam nüfusu ise 14.373’dür. Yüzölçümü 459 km2, yükseklik 1410 metredir. İlçenin, içerisinde ilimizin tek tabii ormanı olan Meşe Ormanlığı yer alır. Mesire yeri ve turizm için çok elverişlidir. İlçenin en yüksek yeri olan Koyu Tepe 1440 metre yüksekliğindedir. İlin en önemli tiftik ve yapağı üretimi burada yapılır. Geçim kaynağının önemli kısmını hayvancılık ve ürünleri teşkil eder. İlçeye bağlı Boğazevci kasabası ilimizin nüfus bakımından büyük kasabalarından biridir (Nüf: 2112).

BOZTEPE

İI merkezine bağlı kasaba iken 9.5.1990 tarihinde ilçe olmuştur. İlçeye bağlı bir kasaba belediyesi, 13 köyü vardır. Toplam nüfusu 10639, şehir (belediye) nüfusu, 4040, köylerin nüfusu 6635’dir. Yüzölçümü 631 km2, yükseklik 1100 metredir.

Malya Tarım İşletme Müdürlüğü bu ilçe içinde kurulmuştur: 400 km2 yüzölçümlü Malya Ovası ilimizin verimli arazilerine sahiptir. Hem tarım hem de hayvancılık yapılmaktadır. Küçük sanayi sitesi de kurulmuş bulunan ilçe hızla gelişmektedir. İlçeye bağlı Karacaören kasabasında belediye örgütü vardır. Kasabanın nüfusu 1755’dir.

ÇİÇEKDAĞI

İlçe, bağlı bulunduğu Kırşehir iline 65 km. uzaklıkta ve İl’in kuzeydoğusundaki yüksek plotoların kuzeye bakan yamaçlarında 936 rakımlı bir yaylada yerleşmiştir. İlçe 4 km.lik mesafede bulunan YERKÖY ilçesiyle içiçe bulunmakta ayrıca AKÇAKENT, AKPINAR, BOZTEPE, DELİCE gibi ilçelerle komşu olmaktadır.

Çiçekdağı 1845 yılında Boyalık adında bir köy iken Yozgatın Kızıl koca ve Sungurlunun Selmanlı Bucağına bağlı kalmış, Sultan Mecit saltanatının son yıllarında Mecidiye adı ile Yozgata bağlı bucak olmuştur.

1855 yılında Mecidiye Bucağı İlçe olarak örgütlenmiştir. 1910 yılında ilçe sıfatı kaldırılmış Kırdök köyü İlçe olmuş ve buraya bağlanmıştır. Mecidiye 1912 yılına kadar bu ilçeye bağlı kalmıştır. 1912 yılında yeniden ilçe olmuş, 1914 yılında ise ilçe teşkilatı Mucura kaldırılmıştır. 1915 yılında tekrar ilçe haline getirilmiştir. 1930 yılında ilçenin adı değiştirilerek Çiçekdağı olmuştur.

Akçakentin ilçe olmasıyla yüzölçümü 1409 km.2 den 950 km2 ye düşmüştür. Toplam nüfusu 24050, merkez nüfusu 6468, köylerin toplam nüfusu 17585 dir. İki kasaba Belediyesi ve 44 köyü vardır.

KAMAN

Çağdaş yaşam tarzı, doğal güzelliği ve tarihi değerleriyle Anadolu'nun incisi konumundaki, cevizin vatanı olarak bilinen Yeşil KAMAN, bağlı bulunduğu il olan Kırşehir'e 52 Km. uzaklıktadır. İlçe, kuzeyindeki Keskin, Güneybatısında Şereflikoçhisar, Doğusunda Akpınar ile Güneydoğusunda Merkez ilçe, batısında Çelebi tarafından çevrilmiştir. Tarihi İpek Yolu üzerindeki ilçe, Büyük Önder Atatürk'ün Samsun'dan Ankara'ya gelişi sırasında kullandığı güzergahtadır. Kapadokya Bölgesi'nin ilk ayağı olan Kaman'ın 27 kilometre güneyinden Ankara-Pozantı yolu geçmektedir. Yine İlçe'nin 15 kilometre kuzeyinden D-765 Ankara-Kayseri yolu geçmektedir.Kısaca Kaman, 3 anayol ağı ortasında Kapadokya yolu güzergahında turizm açısından istikbal vaadeden şirin bir kenttir. Denizden yüksekliği 935 m. olan KAMAN 16. yy.'dan 20. yy. ortalarına kadar Kırşehir'in bir köyü iken 1893 yılında Nahiye, 1924 yılında Belediye ve 1944 yılında ise ilçe olmuştur.

İKLİM VE BİTKİ ÖRTÜSÜ
Ormanlardan yeterince nasibini alamayan ve kara ikliminin tümüyle yaşandığı Kaman ve yöresinde bitki örtüsü bakımından dağlar çıplaktır, diyebiliriz. Ancak köylerinin orman dışı arazilerden oluştuğu ilçede, Kavak, Söğüt ve diğer meyva ağaçları sadece yaz aylarında yörenin yeşillik görünümünü sağlamakla yetinirler. Merkez ve Kasaba Belediyelerince gerekli ağaçlandırma çalışmalarının sürdürülmekte olduğu Kaman'ın Ömerkahya, Yazıyolu ve Bayındır köyleri ile Hamit Kasabası sınırları içerisinde yer yer meşe koruluklarını görmek mümkündür.

BARAJ VE GÖLETLER
İlçede tarım ve hayvancılığın ileri gitmesinde işlev gören 1 Baraj Gölü, 9 Sulama Göleti bulunmaktadır. Tüm yöre halkının yararlanmakta olduğu, başta İrfanlı Baraj Gölü olmak üzere Karakaya, Gökeşme, Darıözü, Mendeşe, Sarıömerli, Çiftlikbala, Karabala, Savcılı Büyükoba göletlerini saymak mümkündür.

MUCUR

Mucur’un tarihi ile ilgili kayıtlar bulunmamakla beraber Mucur adının nereden geldiği yönünde bazı hikayeler anlatılmaktadır. Bunlardan doğruluğu en yakın olan şöyledir.

Çok eski devirlerde şimdiki yer altı şehrinde Mücrimler otururlarmış. Mücrim’in kelime anlamı suçlu, tutuklu demektir. Bu anlamda kullanıldığı da doğrudur. Zira su deposu yakınlarındaki yerde de keişlik vardır. Keişin anlamı da suçluların başında bulunan eli kırbaçlı kişidir. Mücrimler yer altı şehrinde cezalarını çekerler ve keişlerde onların başlarında bulunurmuş. Mücrim kelimesi zamanla değişerek MUCUR olmuştur. Mucur’un başka anlamları da vardır. Bazı yerlerde tahıl ölçeği olarak da söylenir. Sözlük anlamı da curuf, çöplük demektir. Ayrıca ilçemizin Manastır semtindeki kilise, ve biraz ilerisindeki kızlar tepesi burada da manastır olduğunu göstermektedir

Yöremizde en eski yerleşme ilk Tunç çağındadır. Bölgemiz daha sonra Hititlerin ve Friglerin eline geçmiştir. Zamanla Perslerin eline geçen yöremiz yine Pers soyundan olan Kapadokyalıların hakimiyetine geçmiştir. Pek çok çekişme ve savaşlar sonunda bölgemize Romalılar hakim olmuşlar Arap akınlarına da uğrayan bölgemiz sonunda Selçukluların eline geçtiği, Kösedağ savaşından sonra Moğol İlhan egemenliğine girdi ve Eretna beyliğine katıldı. Nihayet Osmanlı egemenliğine geçen bölgemiz, bir daha yabancı istilasına uğramadı.

İlçeye ilk gelenler anlatıldığına göre;

Şatıroğulları, 2) Solakoğulları, 3) Duduoğulları, 4) Emiroğulları, 5) Alaoğulları

Bular önceleri ilçe çevresinde bazı yerlere yerleşmişlerdir. Sonra da Mucur’a gelerek inlere hayvanlarını kapatmışlar kendileri de evler yaparak bu günkü karşı mahallede ilk Mucur’un temelini atmışlardır.

AKPINAR

4.7.1987 tarihinde ilçe olmuştur. Toplam nüfusu 17357, şehir (Belediye) nüfusu 3791, köylerinin toplam nüfusu ise 13.566’dir. Yüzölçümü 568 km2, yüksekliği 1212 metredir. 26 köyü vardır. İlçe devlet karayolu üzerinde olduğundan gelişmeye çok müsaittir. Başlıca geçim kaynağı tarım ve hayvancılık olan halkın, gelir seviyesi çok düşüktür. Tarım arazisi verimsiz ve engebelidir.