Ah vefa, nerde kaldın?!
Bıktık şu her gün birkaç defa yemini bozup ahdinden dönenlerden.
Her sözü mübâlağa, her davranışı sun’î nâmertlerden ve vefa
duygusundan mahrum uğursuz gönüllerden!..
Ve nerdesiniz?!
Ey bir vefa düşüncesiyle sözleştiği yerde günlerce kıpırdamadan bekleyen
vefalı dostlar?!..
Nerdesiniz ruhuyla bütünleşmiş vefa timsali er oğlu erler?!..
Nerdesiniz bir vefa uğruna harap olup, turâb olup gidenler ve çok bereketli
bir devrin ak alınlı insanları?!..
Kalkın; girin ruhlarımıza.
Kamçılayın hayâllerimizi ve boşaltın vefa adına ne taşıyorsanız hepsini
sînelerimize!..
Mertliği, yiğitliği, vefayı bütün bütün unutmuş sînelerimize.
Bizleri bu yeniden diriliş yolunda Hızır çeşmesine ulaştırın!
Gelin, gelin de şurada burada dolaşıp duran şu üç-beş vefalı insanı,
ümitsizlik ve inkisardan kurtarın!..
AH VEFA AH
____________________
Ben bir kitap im okudukça daha karmaşık olur hikayem