dunya gözu ile,
herseye ragman,

rojim yuregine saglik,

ah yuregim.

yinede cok sukur .

tum sevdiklerim bensiz se bu onlar böyle istedigi icin,

bana cok sukur yerlerinde sag olsun demek duser,

ya hasret,
sus dilim

Yüregine,eline saglik Rojincigim.
Bize bahsedilen bu Dünyada,diliyorum sevenler ayrilasin.

Güzel bir örnek yüreginze saglik Rojin hanim

Alıntı Yazar Rojin, Gün 21/2/2008 Saat 10:54

Ah Ah gururum engeldi Gelmeiydim Sana okdar paylasmak yasamak istediklerim vardi"ki,Acaba diyordum gitigim zaman yetermi bize günller. Bilemedim Nefesim, Bilemedim.

Bazen bos gurur inat canimizda can alir sonra bin pismanlik nafile

Biz kendi icimizdeki dusmani yenelim sonra son pismanlik lar sarilmiye lim

Kalbimyarasi sana hiç mektup yazmadığım aklıma geldi, içim burkuldu, canım acıdı
Biliyor musun en çok mektuba başlamam gereken hitap şeklinde zorlandım. Bir başlasam sonu gelecekti eminim! Ama sıradan sözcükleri hiç yakıştıramadım sana, yapmacık sözlere konduramadım seni
Bu mektubu sana Bayram dan yazıyorum sesine sözüne hasret, yüzüne hasret, sıcağına hasret gönlümle başlıyorum mektubuma.
En acısı, dost bildiklerim seçtiklerim toplanıp bir araya gelseler, senin çeyreğin bile edemezmiş.
Bilsen ne zor bunları itiraf etmek kendime.
Yılların yükünü çekmiş, yorgun ama dimdik ayakdayim tek kalbimin icindeki hasret belim büker.

Hayatımi düzenlerken, önüme bakıp bakıp ağladığım oluyor. Arkadaşlarımla konuşurken gözlerim dolduğunu… İçim acıyor ama bilsen nasıl yanar bu yürek,

yaz yaz bitmez icimdeki yangin bitmez gözleim

Kötü haberin ulasti....
Sana geliyordum sana....
Olamaz..olamazdi...gercek degildi bu...
Attigim her adim asirlar misali...

Kapidan iceri girmeden önce
Bir bulut cöktü evin üzerine...
Etrafi kargalar doluydu...
Ne garbi bir duygu....

Her attigim adim nefesimi kesiyordu...
ve sonunda sana kavustum melek yüzlüm
Cansiz bedenine kavustum...
Artik....
Bulutlarda bizim gibi agliyorlardi...

Hoscakal melek yüzlüm........


(cok eski bir siirim, karar veremedim önce paylasammi diye ama)


alinti

BU MEKTUP SANA
hani eskiden canım dediğim sen vardın ya işte ona bu mektup…
hüzünlenirsin diye göz yaşımı akıtım korkma bu mektub dan caresızlıgın cağrısıdır…
Bakarsın hatanı anlarsın incitmezsin bir daha kalpleri diye yazıyorum
Sen alıştın ben alışamadım yokuluğunda yaşamaya Senin bıraktığın o kırık kalple şavasiyorum…
Şimdi nerdesin ne yapıyorsun kimin elini tutuyorsun yada kime aşkım diyorsun bilmiyorum...
Unutma cok incitilmis bir kalp kan ağliyor yokluguna…
Benim suçum demek ki sana çok güvenmekmiş…
Sen bunları yapacak biri olduğuna aklim ucunda gecmezdi
Hatırlıyor musun o günleri hani birbirimize yalan yok dediğimizi bize yalan ugramiyacak
Ne kadar güzeldi o günler sana anlatamam çünkü anlamazsın!
Hiç düşündün mü bilmiyorum bensiz yapabilir mi acaba diye
Ama hiç zannetmiyorum yinede sen de bir kalp taşıyorsun ve o kalp de acilar cekmisdir belkide yine cekiyor, acimi his eder diye bir umut.
Hani senin için her şeyi yaparım derdim, degismedi yine yaparım ?
Belki hüzünlenmişsindir, dur bekle pencereden dışarıya bak gözünü kapat
Dinle açıdan kıvranan kalbim sesi dir duyduğun.
Gördüğün ise benim, köşeden karanlığa gömülmüş vurulmış böyunü bükük varligim.
Yalnızlık… Bilir misin bu duyguyu?
Ben çok iyi bilirim çünkü yaşıyorum o yalnızlığı…
Karanlığı bilir misin peki?
Çok çaresiz kalırsın hani tutunacak dalın kalmaz ya işde öyle bir şey…
Nerden bileceksin ki..!
Şimdi ben hem yalnızlığı hem de karanlığı yaşıyorum senin umurunda mi…


- BAZI ŞEYLER AFFEDİLEMEYECEK KADAR BÜYÜKTÜR,
AMA AFFETMEK BÜYÜKLÜKTÜR…