Bir Bardak Çay Gibi Ömür… Kiminin Ki Bir Dikişte Biter Kimininki İse Yudum Yudum… Dibinde Kalan ÇÖpler İse Hayattan Kalan Kalıntılar…

üç Şeye Dikkat Etmek Gerekir Yaşamda… GÖz, Dil Ve GÖnül… GÖz Ve Dile Hâkim Olmak Zor Ama GÖnül’e Hâkimiyet Daha Güç… GÖnlü Sakınmak Lazım; Kin Nefret Ve Kıskançlık Yatağı Olmaktan… Tereddütte Kalmamak, Ne İstediğini Bilmek Veyahut Neyi İsteyeceğimizi Bilmek…

Küstahlığa Düşmek Korkusu Da Var Tabi İnsanın İçinde Davaya, Hayata Ve İlme Karşı… Övünmek Korkusu Da Var Tabi İnsanın Küfre, Cisme Ve An’a Karşı… Sanki Canavarın Esiri Gibi Bir Sağa Bir Sola Çarpıyor, İstikrarsız Ekonomi Gibi Bir İleri Bir Geri Gidiyorsun… Enflasyonun Canavarı Olmuşuz Haberimiz Yok…

Karanlıkta Kaybolan GÖlge Misali Silinmiş Hayattan, Ayrılmak Zor Ama Sonu Bilmek Daha Zor… Hazan Mevsiminde DÖkülen Yapraklar Gibi, Tek Atımlık Kurşunu Kalmış Kovboy Gibi, Ölümün Soğukluğunu Hisseden GladyatÖr Gibi, Hızlı Adımlarla Çıkan Ve Yine Hızlı Adımlarla Düşen Başarısızlıktan Korkan, Başarınca Başarısızlığı Unutan, Başarısız Bir Başarılı Gibi…

Ben Mutluluk Sınırlarını Aşıyorum… Asım’ın Nesliyiz Acıların İçinde… Acılarımı Anıyorum Devamlı Günbegün… Dost GÖrünen Düşmanlar, Düşman Olan Dostlar İle… Aklımın Duru Olması Zihnimi Karmakarışık Yapıyor, Her BÖlgesi Neden Ve Niçinler İle Dolu…

Toprakta Çürüyen Beden Ve Saç, Yoldaş Olan Kefenle Nefis, Peşime Düşen Sessiz GÖlgeler… Karanlık Sokaklarda Sessiz Ve Çaresiz Şikâyetname Hazırlamaktalar Hakkımda… Öldü Dersiniz… Ölümü Hak Edecek Yeterlilikte De Değilim Ama Medet Bekleyecek Tek Bir Kabı, Felaha Çıkacak Bir Yol Vardır Belki…

Rengârenk Hayatın Renksiz Yaşamı... Sonsuz Zamanın Ruhsuz Ecdadı... Yaşanmış An'ın Yaşanmamış Saati... Susuz Bahçenin Solmuş Gülü… Hayatın Acımasızlığı İle Ruhum Tevafuklar İle Ayakta… Gül Yüzlülerin Hayranlığı Var Sana… Bunu Düşün Sükût Et… Et Ki En Azından Adam Bilinesin Sükûtsuzlar Arasında…

Arkadaşlık, Dostluk Önemlidir... Değerini Bilmek Gerekir... Sırrını Paylaşabileceğin, Derdini Anlatabileceğin, üzüntünü Dile Getirebileceğin, Sevincini Haykırabileceğin Bir Kişinin Çevrende Olması İnsana Hem Güven Hem De Mutluluk Verir...

Sende Taşın Altına Elini Koyacaksın Ama Her Şeyi Başkasından Beklememelisin… Kılıç üzerinde Yürüyeceksin Ama Kılıç Hayatı Ve Seni Kesmeyecek… Yok, Öyle Yağma… Kalbini Açık Tutacaksın Hayata… Kalbin KÖr Olursa GÖzler GÖrür Mü Ki Hiç… GÖzü KÖr, Kalbi KÖr, Yaramaz Bir Beden…

Palyaçolara Özendim… Yüzüm Sırıtırken İçime Kan Akıtıyorum… Metafizik Âlemde Takılıyor, Patlamaya Hazır Bombaya DÖnüşüyorum… Saniyeler Var Patlamaya… İyiler Arasında KÖtülük Yüklü Bir Bombayım…

Bütün KÖtülükleri Yok Etmek Adına… İyiliğin Değerini Anlamak İçin Bu Yapılanlar… KÖtülük Olmasaydı İyiliğin Hiçbir Özelliği Kalmazdı... Onun Değerini Ortaya Çıkarır KÖtülük…

Bir Bardak Çay Gibi Ömür… Kiminin Ki Bir Dikişte Biter Kimininki İse Yudum Yudum… Dibinde Kalan ÇÖpler İse Hayattan Kalan Kalıntılar…

Alıntı..


____________________
Dört Sey Geri Gelmez Atılan Ok, Söylenen Söz, Kacırılan Fırsat ve Gecen Zaman ...

Bu Yazıyı ĞÂÂ�yi Oku Sevgili Dostum...

Dolunayı seyretmiştin uzun uzun. Ve aydedenin kucakladığı sessiz gecede ölümün ne anlama geldiğini sormuştun bana sevgili dostum, damıtılmış bir acının pençesinde kıvrandığın bir gece.
Sana şöyle bir kaçamak bakış atmış ve susmuştum. Ve yıllar yılı da sustum.


Ama şimdi iyi dinle beni sevgili dostum...
Adrenalinin hiç yükselmemesidir ölüm, biraz da heyecanların sonsuza kadar terk edip gitmesidir.
Ele avuca sığmayacak hayallerin yıkılmasıdır aslında, oturup ölümü beklemektir ölümün ta kendisi. Ununu eleyip eleğini asmaktır.
Amansız kasırgaların getirip sahillerine çarptırdığı heyecan dalgalarını dizginlemeye çalışmaktır ölüm dediğimiz şey.
Asıl ölüm kendine, yeteneklerine ihanettir.
ĞÖlüm, geçmişte yaşayıp günü ıskalamak, yarın beklentisiyle avunmaktır. Hep ertelemektir ölüm.
Herkesin yaptığını yapmak, kendin olmayı başaramamaktır ölüm, sürünün içinde yürüyüp gitmek, daha da beteri sürünmektir ölüm.
Hayatın derinliklerine bir kaplan yırtıcılığında dalamamak, dalındığındaysa bir aşk şiirinin derinliğinden yoksun yaşamaktır ölüm.
ĞÖlüm, yetinmektir biraz da, daha fazlasını istememek, o gücü kendinde bulamamaktır.
ĞÖlüm hiçbir şey yapmadan mızıldanıp durmak, kendine acımak ve giderek acıya teslim olmaktır.
Yorulmamak, terlememek, koşmamak, bıkmak, kaçmaya bile cesaret bulamamaktır kendinde.
Derinlere dalıp gizleri keşfetmek yerine, durgun bir gölün üzerinde tembel tembel dolaşan yapraktır, ölüme daha yakın olan.
Korkuyu baş tacı etmek, yeni serüvenlere atılmaktan ölesiye korkmaktır insanı asıl öldüren şey, sevgili dostum.
ĞÖnünde, ulaştığında seni mutlu edecek bir hedefinin olmamasıdır ölüm.
Yalanlarla yaşamaktır insanı canlı cenazeye çeviren şey ve en muhteşem yalanı kendine söyleyerek hayatı ıskalamak.
Bir deli gönüle birçok sevdayı sığdıramamaktır ölüm, alışkanlıkların pençesinde kıvranarak durmaktır hayat boyu.
Yerleşik, tanımlanmış olanla idare etmeye kalkmak, uçurumların kenarlarında açan yaban çiçeklerine uzanamamaktır ölüm.
Unutmaman gerekir ki, yaşadığın sürece, ancak bir kez karşı karşıya kalırsın Azrail'le. Oysa hayat, her an uzanabileceğin bir yerde hizmetine girmeye her an hazır olmuştur...

Heeeyyyyy! Eski dost!
Söyle bakalım şimdi, öldün mü, yoksa yaşıyor musun?


neten.


____________________
Taşı delen suyun kuvveti değil, damlaların sürekliliğidir.