Küçük oğlan babasının yanına gider ve
kendisine politikanın ne olduğunu anlatmasını ister.
Baba, “Tabii evlat” der ve anlatmaya başlar.
“Bak, bizim aileyi Örnek alalım. Ben bu eve para
getiriyorum, buna kapitalizm diyelim. Annen benim getirdiğim
parayı idare ediyor, ona da hükümet diyelim. Yani annen ve
baban tamamen halk için uğraşıyor, sen de halk ol.
Hizmetçi kız işçi sınıfı olsun. Senin
kundaktaki küçük kardeşinde gelecek, yani
istikbal”.
Çocuk anlatılanları tam anlayıp
anlamadığını kontrol için olayın
üzerinden bir gece geçmesine karar verir, yatağına
yatar ve düşüne düşüne uyuya kalır.
Fakat geceyarısı, uykusunun en tatlı anında;
Altına dolduran ve bunun için de ağlayan
küçük kardeşinin feryatlarıyla uyanır.
Yatağından kalkar, anne ve babasının
yattığı odanın kapısını vurur. Fakat
derin uykudan olduklarından uyanmazlar.
Çaresiz kalan çocuk bir hamleyle hizmetçi kızın
odasına girer ve babasını hizmetçi kızla yatakta
yakalar. Fakat onlar çocuğu Önemsemeden işlerine devam
ederler. Bunun üzerine çocuk Öfkeyle odasına
dÖner, yatağına yatar ve uyur.
Ertesi günün sabahı baba çocuğa
“Politikanın ne olduğunu Öğrenip
Öğrenmediğini” sorar, “Eğer
Öğrendiysen, hadi bakalım çocuk diliylede olsa,
anlat” der.
Çocuk yanıt verir, “Evet Öğrendim,
anlatayım” der:
“Hükümet uyuya
dursun, kapitalizm işçi sınıfını
kullanıyor. Halkı takan yok, istikbal ise bok içinde
yüzmekte.
Almancadan çeriri olduğu sÖylendi...