Biz diyebilmeyi becerebilseydik eğer
olmazdık aranıyor,
çıkmaz sokakların
yüreklerinde gurursuz.

Kazanmadan kayıp sanmasaydık,
sözlerimiz taşırdı imzalarımızı.
Adımızı yazmaya bile muhtemelen gerek kalmazdı
Biz sanılırdı...
Anlaşılırdı...
Öyleydi de...
Biz var ya biz
çok geç kaldık,
adımızı koymak için.
En kötüsünü bile alamadık kararların
Ortada kaldık çırılçıplak
bir şiirin noktasıyla...
Sonrası malum,
koyulduk
benim dediğimiz yollara.

Daha kötüsü ne biliyor musun?
Hüznüne gebe
adsız bir çocuk
tuttu yerine
ellerimden.
Değişmedi,
dedi hayat.

Evet, çok ta değişmedi hayat
aynı evrendeyiz hala
geçiyor,
sandığımız günler.

Semih Tanrıver


____________________
Dört Sey Geri Gelmez Atılan Ok, Söylenen Söz, Kacırılan Fırsat ve Gecen Zaman ...

Topla Gözyaşlarını Kaldırımlardan

Ellerin mi titredi, yüreğin mi.
Umutlarımı vurmaya çalışığın silahın kabzası sevgiden mi yoksa.
Beni yine öldüremedin, kalamadın pişmanlıklarınla sevdiceğim.
Hasrettin ellerine değdiğimde tutuşmaya,
Muhtaçtın sevdama, sana dair her cümlenin sonuna uluorta öpmelerinle nokta koymaya.
Yine döndün bana.

Dönmedi yüreğim ihanetin kırmızısına,
Yalnızlık ilmeğini geçiremedim boynuma, kabullenemedim asla bir başınalığımı
Sarkaçlı saatimin tik taklarıyla birlikte geçip gidiverdi hüzünlerim Vuslatı andıkça.
Saksısını yitirmiş bir sardunya olmadım asla
Gitmelerin dönmelerin eksiltmedi sevdamı, alışırıvermişim yüreciğimi ister istemez
Düşlerimi, hayallerimi budayamadı o gül makası uzak kalışların, arayışların
Ağlama ne olur kaldır başını
Mahalleye yıldızsız çöküveren geceler utanmadı kendinden, yalnızlığımı götüremediğinden.
Sende utanma kendinden tabularımız olmadı ki asla
Emindim, işe yine bana döndün sevdiceğim.
Yorgun teknelere takılıp kalmışken, özdeşleşiriyorken kendimi, azgın dalgalarla seni
Döndün işe alabildiğine muhtaç, utangaç, bir o kadar çaresiz, ıslak
O sarmaşık sarmalarının sahibi sen değilmişsin gibi,
Kollarına düşünce, dudaklarıma yapışınca kurtulamayan ben değilmişim gibi
döndün işe olsa da bir yabancı gibi

'Şimdi topla gözyaşlarını kaldırımlarından
Gitmeliyiz ıslık çalarak Yalnızlığımdan.'

Semih TANRIVER
(10 Temmuz 2002)

Semih Tanrıver


____________________
Dört Sey Geri Gelmez Atılan Ok, Söylenen Söz, Kacırılan Fırsat ve Gecen Zaman ...

Sol yanımın utancı

Gök lanetleyince
Kuşlar yürürmüş!
Dileğim;
Huzur bulmasın ruhun başka bir dünyada

Toprak;
Döllenince aydınlanırmış.
Hiçbir çocuk doğmasın
senin dünyanda

Sen ki;
Var ise şeytanın sağ kanadı
Yok ise sol yanımın utancı,

Birkaç kadeh şaraba
kaybettiğin
kendini satar mısın

Semih Tanrıver


____________________
Dört Sey Geri Gelmez Atılan Ok, Söylenen Söz, Kacırılan Fırsat ve Gecen Zaman ...

Geceye tutunamayan bir yıldızdan

Geceye tutunamayan bir yıldızdan
Neler umardın
Kim bilir?

Şaşkın bakışlarımda
Çocuk umutların...

Bir de beni çekişirmen yok mu
Sen de tut bir dilek diye

Bak bir yıldız kayıyor
Ve ilk kez bir dilek tutuyorum.

O eksikse
Ben çok fazlayım diyorum

Ya kimse duymuyor
ya da anlatamıyorum

Semih Tanrıver


____________________
Dört Sey Geri Gelmez Atılan Ok, Söylenen Söz, Kacırılan Fırsat ve Gecen Zaman ...

...İsterdim

Bir martı olmak isterdim
Mavilikler arasında süzülen
Gözlerinden ellerinden
Bir parça umut kapmaya çalışan.
Sonra bir bakışınla vurulan
Derinliklerinde boğulan
AMA HİÇ UNUTULMAYAN.

Bir kaç damla yaş olmak isterdim
Bir martı için pişmanlıktan dökülen,
Kapkara topraklardaki kıpkırmızı gülleri sulayan
AMA HİÇ KURUMAYAN ASLA KURUTMAYAN.

Bir avuç toprak olmak isterdim.
Belki günlerce belki yıllarca
Seni bekleyecek sonunda saracak
Ama ellerini bir daha
HİÇ BIRAKMAYACAK OLAN.

Bir ağıt olmak isterdim.
Mezarının başında
Belki annence belki aşığınca yazılan.
İçinde senden benden birşeyler olan ikimizi anlatan
HİÇ UNUTTURMAYAN.

Semih Tanrıver


____________________
Dört Sey Geri Gelmez Atılan Ok, Söylenen Söz, Kacırılan Fırsat ve Gecen Zaman ...

BENİM HİÇ SENİM OLMAMIŞ GİBİ!...



Varlığınla yokluğun arasında kalmayacağım artık,
sadece olmayacaksın. Sensiz kalma ihtimali olmayacak
aleyhine kurulmuş cümlelerimin sonunda. Belki birkaç
satır arasında unutulacaksın bir müddet sonra. İçimden olmayacak,
boş bir kağıdın gölgesine sığınmayacak sana sitemlerim.
Hani hep kızardın ya “Konuş konuş konuş” derdin,
haykırabilir miyim şimdi korkaklığını.
Bıraktığın bu mavi düşleriyle avunan yalnızlığı,
artık sahiplenilmeyecek olmanın
burukluğunu yaşarken, haykırabilir miyim dersin,
susar mıyım, gülüp geçer miyim yoksa ...?

Aslında alışırmalıyım kendimi hiç dönmeyecekmişsin,
dönülmeyecek bir yerdeymişsin gibi farzetmeli, unutmalı.
Seni hiç tanımamış gibi yaşamımı sürdürmeliyim.
Var olduğum her yer aşkın şehri olmalı artık,
yeniden sevmenin, sevilebilmenin yeri her yer,
zamanı yaşanan ve gelecek tüm zamanlar olmalı benim için.
Evet, sayfalardan koparıp bir bir savurmalıyım seni
yaşanmış tüm zamanlara, uzaklaşan
her adımımla hapsetmeliyim bu anılar sokağına.
Kopan takvim yaprakları sensiz geçen günleri saymamalı,
yokluğunun güncesini tutmayı artık bırakmalıyım.
Her yeni güne seni getirmedi diye isyan etmemeliyim.
Kabullenebilmeli, hazmedebilmeli, aldırmamalı
hatta sana hak verebilmeliyim.
Bu satırlarla büyümeye başlamalıyım, sırf seni
ve çocuklaşan bir aşkı kolayca unutabilmek için.
Zira yoksun. Sanki benim hiç senim olmamış,
sanki bizi hiç yaşamamışız,
sanki aşk denen o hoyrat şarkıyı mırıldanmış
ve sonra yarım bırakmışız gibi.

Artık yeni bir şarkı söylemenin vakti,
Yaşanmışlığına, yitikliğime hiç aldırmadan,
Sanki benim hiç senim olmamış gibi...



Semih Tanrıver


____________________
Dört Sey Geri Gelmez Atılan Ok, Söylenen Söz, Kacırılan Fırsat ve Gecen Zaman ...