Bu fıkrayı ilk defa okuyacaksınız
Temel giyimine düşkündür, paraya değil kaliteye
bakar.
Fadime ise bütçeden sorumlu, fiyatları bir bir
araşırır, ucuzu seçer. Bu yüzden Temel’in
ihtiyaçları için alışverişe Temel’den
önce koşar.
Temel buna kızar. ‘Bırak da kendi giyeceğimi kendim
seçeyim’ der. Aralarındaki tartışmalar da en
çok bu yüzden çıkar.
Ama alınmış alınmışır. Temel
Fadime’nin son aldığı gömlekle, Karadenizliler
yardımlaşma derneğindeki drama
çalışmasına gider. Çalışmalarda
partnerinin başını göğsüne
bastırınca,
dudaklarındaki pembe ruj gömleğe kaşe gibi
yapışır.
Partneri gülerek ‘bu akşam bunun hesabını
veremezsin’ der. Ama temel kırışır. Fadime
kıskanacak, diye düşünür. Bu hoşuna gider.
Eve montunun önü açık girer kapıdan.
Fadime ruj lekesini görünce gülümser.
Gördün mü bak Temel! Sevgilin, seni değil benim
aldığım gömleği öpmüş! ...
____________________
Zengin bir kalp yoksa , servet çirkin bir dilencidir