Yokluğun içimde ateşten bir gömlek. Her gün yenisiyle değiştiriyorum. Her
gün bir öncekinden daha çok yanıyor canım. her gün bir öncekinden daha çok
ölüyor ruhum. Senin sevginle hayat bulurken diğer yandan yokluğunla biraz
daha yok oluyorum.
Yokluğun içimde fırtına önceki bir sessizlik. Her zamankinden daha çok
durgunum her zamankinden daha çok yaralı. Rüzgarda yolunu şaşırmış bir
kelebek misali salınıyor cansız bedenim sensizliğin girdabında..
Sana deli gibi aşıkken kollarımın hep boşluğu sarması acı veriyor. Sözler
dokunuşların yerini almıyor. Bu yüzden ne söylesem hep yarım ne yazsam hep
eksik kalıyor.
Seni sensiz yaşamaya alıştım demiştim ya.. Yalan söyledim sana. Kendimle
birlikte kandırdım seni de.. Bir avuntuydu imkansızlığına karşı.. Bir
teselliydi çaresizliğimize nispet.. Hani sensiz yaşayamam ben ölürüm
demiştim ya sevgili.. Şimdilerde nefessiz kalışım bu yüzden.. Ben sensizim
yokluğunda.. ben nefes alamıyorum.. ben ölüyorum sevgili.. ben ölüyorum..
yokluğun ölümün diğer adı..
____________________
ver bir selam al bir merhaba ikilige yar degiliz Hudey
Cumartesi, 07. Haziran 2025 03:58
