Dostsesi.Com Kültür Forum

Sisteme girmen gerek

Ara | Bugün yazılanlar | Sık sorulanlar | İstatistik

Forum Başlığı > Sizin Paylasimlariniz > Yakası acilmadık küfürlerim

« Ön Diğer »
küçükten büyüğe do;ğru sırala büyükten küçüğe doğru sırala		print

Bence68

Ziyaretçi

Yazılış Tarihi: 19/10/2010 Saat 07:50

küçükken garip şeyler düşünür, bunları uygulayacak altyapı olmadığı için yaşadığımız küçük yerde yüzkızartıcı küfürler ederdik...

ne bir sinema, ne bir kafeterya ne bi lokal vardı gidebileceğimiz...köfteci dayının mekanınada adamın ruh haline göre girebiliyorduk yaşımız tutmuyodu...

bi tane dandik oscar pastanesi vardı...içeri beş kişi girsen geri çıkamazdın o kadar küçüktü...iki tane küçük masası vardı.sahibi yaşar abi -klasik söylem değil gerçekten- şişe dibinden kalın gözlükler takan enteresan bi adamdı... pastanenin telefonu çaldığında biz topuklama pozisyonuna geçerdik...çünkü karısı cazibe abla günde 3 kere arar adamın canına okurdu... yaşar abide tezgahın arkasındaki sopayı kapar cazibe ablanın hırsını bizden çıkarmak için "gelin lan buraya godumun piçleriii" diye hönkürerek saldırırdı...hey gidi günler

sosyalleşmek adına küçük bi orman kıvamındaki çamlık a giderdik mecburen...ucuz şaraplar, filtresiz yenice sigaraları en kıymetli hazinelerimizdi...sadece amcaoğlu rahmetli Başar şarap içmez bira alırdı yanına... kuranda şarap haram derdi

tabi bizim gibi kasabanın tüm ahalisi parka dolduğu için, park dar gelir yer kavgaları çıkardı...kasabanın sümüklü, kıçında don durmayan ama bruş lii haraketleri yapan oğlanları birbirimize girerdik... çete savaşlarında yakası bağrı açılmadık küfürler ederdik birbirimize...

hayatımızda o kadar önemliydi ki küfür, boş zamanlarımızda toplanır yeni küfürler icat eder, bunu ilk kavgada yeni yapılan bir şarkı gibi kullanır... karşı taraf şaşırınca birbirimize sinsice gülümseyip zafer işareti yapardık.

ben küfür repertuarımın büyük kısmını babamdan öğrenmiştim... hayatımızın bir parçasaydı yani sövmek...evde, okulda, sağda solda, çamlıkta....heryerde.

bir çete savaşında yakalayıp ağaca bağladığımız fırlama "yakacammm oolummm hepiniziii" dedi bir gün...ben de tüm çalışılmış karizmamla üzerine yürüdüm ve bağırdım "dötümü ye oolummm"

bir sessizlik oldu...kalabalığa bir şaşkınlık yayıldı...ağaca bağlı embesil gülmeye başladı... "göte döt diyo la buuu" muhahahaa..." ibine mi la buuuu..." bizim çete derin bi hayal kırıklığıyla sustu sustu sustu...çift örgülü, sümüklü kızlar fısıldaşmaya başladı...karizma denen şey tarihe karışmıştı..ben "göt" diyemeyen bir eziktim artık...

aylarca aynanın karşısında çalıştım... kırlara tepelere gittim ismini çağırdım... akla hayale gelmeyen küfürler icat etmiş ben, bir türlü o kelimeyi söyleyemedim...

öött dedim...zött dedim...dött dedim...öhöhtt dedim...

ama...o sihirli kelimeyi söyleyemedim...yapamadım...küfüre tövbe ettim.

büyüdüm...kız arkadaşlarımın, sevgililerimin erkeklerden daha yaratıcı ve kolay küfür edebildiklerini öğrendim...o kelimeyi her söylediklerinde içim cız etti...yüreğim burkuldu...kahroldum...terapi gördüm..terapistime aşık oldum...bak bence68 bak bu göt...ne kolay demi aşkım hadi söle bakayım ge, ö, te...gööött derdi kızcağız...

kolay değildi işte...değildi.

ve günlerden bir gün...büyük üstad can yücel öldü.

yanılmıyorsam leman dergisi şahane bi manşet attı :

"biz göte göt demeyi senden öğrendik can abi..."

okuduğumda sakarya caddesinde köhne bi mekanda içmekteydim...koşarak caddeye çıktım...yanımdan geçen herkese büyük bir coşku ve kahkalarla haykırdım ;

göt...göt...göttttt...hepiniz götsünüz...hepimiz götüzzzzzz.

artık normal bir insan gibi yaşayabilecektim...
artık hayatım anlam kazanmıştı...

bernamelek

Newbie

Cevaplar: 1
kayıt olmuş: 3/4/2005
Durum: Çevrimdışı
Cinsiyet: Bayan

Yazılış Tarihi: 24/10/2010 Saat 12:01

Sen yokmusun be abiiiiiiiiiiiii
ayyyyy hic gülecegim yoktu
Sen oldugun gibi kal abim, ben seni böylede seviyorum

Profiline gir Bu üyenin tüm mesajlarını göster

Cevap 1

« Ön Diğer »

Forum Başlığı > Sizin Paylasimlariniz > Yakası acilmadık küfürlerim