Bir Denizfeneri..
Okyanusla sonsuza dek komşu. Okyanusun mu ona daha çok ihtiyacı var
yoksa, denizfeneri mi okyanus için vazgeçilmez bir sevgili?
Gündüzleri, denizfeneri isyanlarda... Çünkü yanybaşındaki biricik
sevgilisi gözlerinin önünde güneşle ihtirasla sevişmekte. Hep gece olsun
ister, sevgilisi ona kalsın, yalnız onda bulsun gecedeki renginin
güzelliğini... Denizfeneri, küçücüktür okyanusa göre ama güneşin aşkından
daha büyüktür aşkı okyanusa...
Geceleri ise denizfeneri, mutluluklar peşindedir, gecenin esrarengiz
sessizliğinde. Her ışık turunda çıldırır denizfeneri zevkten, adeta
danseder okyanusun en uzak noktalarına uzanarak. Daha gerçektir
denizfeneri, gece sadece o ve okyanus vardır sınırlı görüş gizliliğinde.
Gündüzleri denizfeneri bir hiçtir bütün aldatmalara şahit olarak. Güneş
ise gece olunca bu hissi göremez.. Gece, denizfeneri ile okyanusun aşkının
dansedişine güneş şahitlik yapmaz..
Gün bitiminde ve başlangıcında teslim ederler sevgili okyanuslarını
birbirlerine güneş ve denizfeneri.
Güneşin okyanusla arasına giren bir engel vardır kimi zaman, bu
işkencedir güneşi küçülten. Bulutlardır, bu hain, gündüz aşkında güneşe
okyanusu göstermeyen. Güneş ise tüm gücüyle savaşır okyanusa ulaşmak için.
O kadar yaklaşır ki, bulutlara bulutlar, yoğunlaşır, yoğunlaşır ve gökyüzü
ağlamaya başlar okyanus hasretinden hesapsızca titrer.
Okyanus bütün damlaları özlemle kucaklar, her damla onu güneşine daha
çok yaklaştırmaktadır. Gökyüzü ağlar, ağlar ta ki son damlası bitene kadar.
Okyanus damlalarla büyür büyür büyüklüğüne daha hacim katarak aşkının sevgi
damlalarıyla. Bilmezdi okyanus,her yağmurla sevgisini ona iletmek isteyen
bir güneşinin olduğunu. Her yağmur yağdığında okyanus kızar güneşine gündüz
onu terkettiğini düşünür, hırçınlaşır, dalgalanır öfkesinden bilemez
güneşinin ona ulaşmak için savaştığını.
İntikamını denizfenerinden alır okyanus, onun neden gündüz sevgilisi
olmadığını defalarca kamçılayarak sorar denizfenerine. Dalgalarını büyütür,
cevap alamayınca denizfenerinden.. Denizfeneri onu teselli edemez, çünkü o
sadece gece vardır gerçek gecededir onun için. Ağlayamaz denizfeneri,
ağlamayı deliler gibi istesede, gözyaşları yoktur, ulaşmak istesede
ulaşamaz gündüz sevgilisine. Çaresizdir denizfeneri, sadece bir dilek
geçirir içinden rüzgara yalvarır "bulutları kaçır buradan" diye, güneşin
çıkması sevgilisine sevgi dolu ışıklarını göndermesini diler.
Okyanusunun mutluluğunu ister hesapsızca... Çünkü tek mutluluğu budur
denizfenerinin. Ağlayamaz, gündüz ona ulaşamaz, konuşamaz hislerini
okyanusuna. Her okyanusun sahilinde bir denizfeneri vardır. Her gece
denizfenerleri gemilere okyanusa olan aşkını haykırırlar, ümitsizce,
yarınlarını hiç düşlemeden... Ve her gece hikayelerini anlatmak için
gemileri beklerler sonsuz gecelerde.
neten
____________________
Dört Sey Geri Gelmez Atılan Ok, Söylenen Söz, Kacırılan Fırsat ve Gecen
Zaman ...