----------------Hüzün / nereye kadar
Henüz sabahın körüydü vakit
Böldüğünde uykumu
Ellerimi çiğ ile yıkattın
Yüzümü göz yaşıyla
Dudaklarımı kıvırdım ağlayan çocuk edasıyla
Hayatın verdiği en büyük ödüldün hüzün
Düşlerim yorulsa da şer’e çıkar
Hayallerimse kırık
Senden uzağa gideceğim
Gidebildiğim kadar...
Kör vakitler görmeden
Gölgen izin verdiği kadar…
Arap Kurt
____________________
Türküler..
Cennet kadar sır, insan kadar zahir.