CEYLANIMA
Akasyanın altındayım; gölgesi serin, havası berrak,
Küçük bir serçe; annesinin peşinde,
Ilık bir rüzgar başımın üstünde; usulca,
Senle dolmuş, adını fısıldar;Güneş...
Güneşin kudretini aşkla çekerken,
Leylakın bükük boynuna hüzünle,
Sümbülün nazlı duruşunu kıskanır,
Uzaktan beliren bulutlar...
Senle bütünleşen kainat, seni ben yapar...
Atarım elimi şakağıma,
Damarlarımda depreşen kanın hızında,
Uçarım sevdalıma, akasyanın altında.
Bir çitf bakışını yakalarım pervasız,
İnce bir öfke belirir içinde,
Kaderin bu aşılmaz engelinde,
Beni sen yaparım,
Dağılan bulutlar içinde saklanıp,
Hüznü kılıç yapıp keserek,
Giderim gözlerindeki sevgiye...
Akasyanın altında, serçenin yavrusuna,
Benim sana olan yangımla,
Gecenin gizemini beklerim,
Melissamda gelecek küçük bir koku diye,
Yaslarım genzimi yakan bu özlem dumanlarında,
Avuçlarımda toplanmış gibi,
Yüreğimi şöyle bir sıkıpta,
Haykırırım uzaktalardaki Ceylanıma:
Güneş!
25.06.2008 11.20
Şahan.............
____________________
Türküler..
Cennet kadar sır, insan kadar zahir.
Pazar, 20. Nisan 2025 06:24
