Alüsa



çığlıktın
keklik palazından sıçramış.
bileydim oy
senin sevdalındır özgürlük
belki belinden ikiye ayrılmış bir yurdun parçasında çiçek olmazdın
sevmeseydim seni böyle

Alüsa,
sarp kayaların gölgesindeki serin ipek
zaman dergahının nirvanası
yirmi beşinci saat
ölümü bedende def edip aşka yıldız çalan
dağların kademinde sır
uçar gönlümün sinesinde kanadı sevda
beni beşikten ömrüme deli eden.

tasvir etmekti bedeninden canına dek
söylemek ardın sıra
gönül kasrı içini cihana…
söylemek çiy tutan yapraktan
nem veren buluta
eriştirmek leyli leyli…

döşte kızıl bir yangının tarihini
ilk yazacaktır kitaplar
gelecek çocukları
aşk gecelerinden peydahlanmış alaşlar
sevdanın tanığı tanrılar
bir seni
birde günün üstüne düşmüş rengini
çizdirecek ressamlara

haziran sırtı dağlara dayalı köylerden geçer
başı karlı dağlardan sonra
esmeye yeni başlamış rüzgar,
şarap taşırdı damarlarımıza…
kurumuş tandır ekmeğinde kalmış dişler
ırmak içerdi…
iklim ilk sevdalı…

akşam serinliğini bekleyen kum gibi değil
gurbet gibi girdin şiirlere.
şair, yürek sesi verir kaleme
kaya gölgesini yazar
gölgede sen…

zehir gibi özlemekmiş,
ekmek gibi sevmek,
gümüşservi havalarda seni…

İrfan Sari


____________________
Türküler..
Cennet kadar sır, insan kadar zahir.