Ortaokul dönemlerimde köyümüz camisinde 2 yıl Kur’an kursuna gittim.
Az çok bir şeyler öğrendim.
İlgim ve merakım dolayısı ile Kur’an’ın Türkçesini okumaya başladım.
İşte, ne olduysa o zaman oldu. Kur’an beni kendisine bağlayamadı.

Kur’an’da, genelde içerik olarak kavga vardı.
İnananlarla inanmayanların mücadelesi anlatılırdı.
Elbette insani öğütleri de güzel yanıdır.
Ama bunların yanında daha da önemlisi ayetler arasındaki farklılıklardı.
Bu durun beni iyice incelemeye sevk etti.
İncelemelerim sonucunda da inançsızlık oluşmaya başladı.

Neyse, uzatmayayım, sonuç ise ortada. Böylece Ateist oldum.

---

peki öldükten sonrası için ne düşünüyorsun yani nedensiz sonucu olmayan bir dünya mı burası herşey boşmu sonrası yokmu. ?


bizler budünyata süs olsun diyemi geldik, ölünce hersey bitçekmi
biz ne olacagız ozmn.....

yani bu kainatta yok olup gidecekmiyiz

bir kere bu sorunun cevabını aradım lise yıllarımda
ya Allah yoksa???
okadar derin bir konu ki düsünmekten beynim uyuşmuştu
zira her halukarda yine Allah vardır sonucuna geliyosun
bu kadar mükemmel bir canlının yani insanın kendi kendine oluşabilme ihtimali %0 dır....
dahası bu evren
ve günes sistemi

isterlerse milyonlarca teori ortaya atsınlar
tüm bu olagan üstülügün kendi kendine ulabildigini açıklayamazlar
sonuç yine bir yaratıcı vardır
biz Allah diyoruz, hristiyanlar tanrı
farkeden bise yok

sende diyorsanki yok
dalga geçmek için söylemiyorum ama
ölünce nasıl olsa görücez varmı yokmu dimi ama....

hem kuranı okuyup nasıl ateist oldun şaşırdım
o kuranı ozmn için bir insanın yazmış olma ihtimali varmı
yaratıcının sözlerinde zıtlık olamaz
sen beynini zıtlık görcem diye sartlandırırsan zıtlık görürsün, bu insan beyninin belirgin bir özelliğidir...

kuranda iyiyi güzeli yaparsan ne sekilde ödüllendirilcegini
kötüyü çirkini yaparsan ne sekilde cezalandırılcagını
pek çok konuda nasıl davranman gerektiği
açıkça belirtilmiş
ve inanmayanlar için açık ibareler vardır
onlar sonsuza dek cehennemden çıkamayacaklardır

saygılarımla....


____________________
Taşı delen suyun kuvveti değil, damlaların sürekliliğidir.

Herkes istediğine inanıp,inancının gereğince de yaşayabilir ta ki başkasını rahatsız edip onun inancına müdahale etmediği sürece.

İnsan başkalarına ne kadar saygı gösterirse kendisi de o kadar saygı görür.ya da ne kadar saygı görmek istiyorsan o kadar saygı gösterirsin.

Birşeye inanmak yerine hiç birşeye, ya da kendine göre inanmamaya inanmayı seçtin demek, ne diyelim balık olup hangi denizde denizde yüzdüğün seni ilgilendirmiyorsa diyecek fazla da bişey yoktur zaten..

Kimi Kur'an okuyup şifa rahmeti,
Kimi hüsranı ve yıkımı buluyor,
Öyleyse suç okunanda değil,okuyandadır.

Alıntı:

atesitlerin SIK kulandiklari bir söz. Her şeye rağmen önce insan olmak gerekir diyorum.

Kuran'da Allah'a inanmayan onu reddeden insanlarla ilgili sayısız ayet vardır.Kör, sağır ve dilsiz tabiri

ayetlerde defalarca dile gelmiştir. Kör ,sağır ve dilsiz olan insanlara bir şeyleri anlatmaya çalışmak
boşa kürek sallamaktan başka bir şey değildir. Sonuçta hepimiz insanız bunu zaten bilmeyen yok.

Ama nerden geldik, bu bedenlere bu ruhları kim soktu ve bu bedenlerden bu ruhları kim geri alıp,
bu bedenleri bir avuç toprak haline getiriyor bunlarıda sorgulamak gerekiyor. Yaşadığımız dünyayı

ve diğer yıldızları,gezegenleri uzay boşluğunda kim dolaştırıyor veya anne karnında küçük bir insan
nasıl 9 ay havasızlıktan ölmeden yaşıyor ve dünyaya geliyor bunları bir düşünmek gerekiyor.


____________________
Taşı delen suyun kuvveti değil, damlaların sürekliliğidir.

hz ibrahim aleyhisselam malum sofrasının zenginliğiyle meşhur olan bir peygamber
Bir gün sofrasını hazırlatmış . ve birilerini sofraya davet etmek için kapının önüne çıkmış
karşıdan gelen yaşlı bi adamcığazı görmüş hemen yanına gitmiş
demiş ki dede buyur sofra hazır beraber yemek yiyelim
dede ey ibrahim gelirim ama ben ateisttim kabul edermiisn diyince
hz ibrahim şöyle der
kusura bakma ama olmaz madem inkar ediyorsun soframa oturamazsın
diyince peki der yoluna devam eder
tam bu sırada rabbinden bir nida gelir hz ibrahime
Eyy ibrahim o kulum beni tam 60 senedir tanımıyor ve inkar ediyor
ama ben ondan yinede nimetlerimi esirgemeden hep verdim
sen bir ögün yemeğinimi paylaşamadın diye buyuruyor
hz ibrahim hata yaptığını anlayıp rabbinden kendisini afetmesini diliyor ve koşup dedeyi alıp sofrasına getiriyor ve beraberce yemek yiyorlar.
sonuç olarak
öyle kalpler varki içinde zehir varken o zehir bala dönüşüyor
ve öyle kalpler varki içindeki bal zehire dönüşüyor
yani ne oldum değil de ne olacağım demek gerek
haksızmıyım ?


____________________
Taşı delen suyun kuvveti değil, damlaların sürekliliğidir.

benim ateist bir alman kizarkadasim var.. onun düsüncesine saygim var onun secdi yol.. onunda benim düsünceme saygisi vardi .. sünkü evinde namaz kildimi bilirim.. herkez kimseye zarar vermedi taktirce istedini yapa bilmeli.. ben ancak benim dinimi ona yakin getire bilirim güzel bir sekilde tanita bilirim.. zorla degil sevgile... birde türk erkek ateist le tanisdim.. benim icin kolay degildi .. belki türk oldu icin.. o biraz dünyasina küzmüs .. dinini kendini unutmus birisiydi .. aLMANI KABUL EDE BILDIM DE ATEIST TÜRK BENIM ICIN ZOR GELDI :: GERCEKLER BU::: HER MÜSLÜMAN TÜRK DEGIL HER TÜRKDE MÜSLÜMAN DEGIL:::


____________________
her türk müslüman degil, her müslümanda türk degil.. okdarrr