"Sessizlik müthiş bir güç,her şeyi
değiştirebilir, sessizlik simya gibidir…
Dünyada ki, tek sihir ve huzur.
Sabır sükunetiyle kÖkünü ve
adamlığını muhafaza et karşında ki,mutlaka
hak ettiğini bulup değişecektir."
Ulu bir kavak ağacının yanında bir kabak filizi boy
gÖstermiş.
Bahar ilerledikçe kabak filizi kavak ağacına sarılarak
yükselmeye başlamış.
Yağmurların ve günesin etkisiyle müthiş hızla
büyümüş ve neredeyse kavak ağacıyla ayni boya
gelmiş.
Bir gün dayanamayıp sormuş kavağa:
"Sen kaç ayda bu hale geldin ağaç?"
"10 yılda" demiş kavak
"10 yılda MI?" diye gülmüş ve çiçeklerini
sallamış kabak "Ben neredeyse 2 ayda seninle ayni boya geldim
bak!"
"Dogru" demiş ağaç "doğru"
Günler günleri kovalamış ve sonbaharın ilk
rüzgarları başladığında kabak Önce
üşümeye sonra yapraklarını
düşürmeye, soğuklar arttikçada
aşağıya
dogru inmeye başlamış.
Sormuş endişeyle kavağa:
"Neler oluyor bana ağaç?"
"Ölüyorsun" demiş kavak
"Niçin?"
"Benim on yılda geldiğim yere sen iki ayda gelmeye
çalıştığın için"
"Eğer kÖküne ve içine odaklanıp
varlığının farkındaysan hiçbir şey seni
yok edemez.
Hiçbir yangın senin merkezini yok edemez.
Ölüm bile seni kendine odaklanmaktan kendin olmaktan ve en
Önemlisi kÖkünden ayrı
düşüremez…"
"Bilgelerin,azizlerin,ustaların,yada buyrukçuların tüm
Ögretileri"AH işte" diye haykırıp gerçeğini
kavradığımız hakikatin yorumlarından
başkasını asla tefsir etmez."